என் பெயர் சாவித்திரி. நான் மதுரையில் சாதாரண குடும்பத்தில் பிறந்தவள். எனக்கு வயது 34. இன்னும் திருமணம் ஆகவில்லை. அம்மா சிறுவயதில் காலமாகிவிட்டார்கள். தந்தை ஒரு டைலர். காலை 8 மணிக்கு சென்று ராத்திரி 10 மணிக்கு தான் திரும்பி வருவார். சிலசமயம் குடி அதிகமாகிவிட்டால் நேராக சென்று படுத்துவிடுவார். எனக்கு தினமும் பேசுதுணைக்கு ஒருவரும் இல்லை.
சிலசமயம் பக்கத்து வீட்டு மாமி சுமதி எங்கள் வீட்டுக்கு வந்து பேசிக்கொண்டு இருப்பார்கள். ஒரு நாள் சுமதி மாமியை மார்க்கெட்டில் பார்த்தேன். சுமதி உடன் அவளது தம்பி சுரேஷ் கூட வந்து இயுருந்தான். சுரேஷ் நல்ல வாட்ட சாத்தமாக இருந்தான்.
அன்று நல்ல வையெல் ஆதலால் வேர்வை எனது ஜாக்கெட் நனைந்து பிரா தெரிந்தது. சுமதி கவனித்துவிட்டு ஒரு மாறி பார்த்தாள். சுரேஷ் கவனிக்கவே இலை. வயதுக்கு தகுந்த விவரம் வந்த மாதிரி தெரிய வில்லை.
அடுத்த நாள் சுரேஷ் எங்கள் வீட்டுக்கு வந்து கதவை தட்டினான். அப்பொழுது நான் சரோஜாதேவி படித்துகொண்டு கூதியை தடவி விட்டுக்கொன்று இருந்தேன். கதவு தட்டும் சத்தம் கேததும் பாவாடை சரி சைது கொண்டு வந்து கதவை திறந்தேன்.
சுரேஷ் உள்ள வந்து சுமதி இருக்களா என்றான். சுமதி கடைக்கு போயருக்கள் இப்ப வந்த்ருவாள் இப்படி உக்காரு என்றேன்.
கட்டில்லில் உக்காந்து அருகிலிருந்த சரோஜாதேவி பூக் படத்தை ஒரு மாதிரி பார்த்து கொண்டிருதான். இப்பொழுது எனக்கு புன்டை அரிப்பு எடுத்து ஒரு ஐடியா வந்தது. சுரேஷ்ஐ வழிக்கு கொண்டுவந்தால் என்ன?
அவன் அங்கு ஒருமாதிரி எனது மாரை பார்த்தான். நான் எனது காலை இரண்டையும் விரித்து குருக்கி கூதிஐ தடவி விட்டு கொண்டேன்.
“சுரேஷ் நீ தேன் விளையாட்டு விளையாடி இருக்கியா?”
“இல்லை அக்கா.”
சரி இங்கவா பக்கத்ல வந்து ஒக்காரு. இந்த ஸ்பூன்ல தேன் எடுத்து அடுத்தவங்களுக்கு உட்டனும். அப்படி உட்டும்போது தேன் கொட்டினால் உஉடினவர் கொட்டினதை நக்கவேண்டும்.
சுரேஷ் எனக்கு ஒரு ஸ்பூன் கொடுத்தான். நான் அவனுக்கு ஒரு ஸ்பூன் கொடுத்தேன். அடுத்த ஸ்பூன் எனக்கு கொடுக்கும்போது கொஞ்சம் தேன் எனது கையில் விழுந்தது. அதை சுரேஷ் சங்கோஜத்துடன் நக்கினான்.
அடுத்த ஸ்பூனில் எனது கழுத்தில் விழுந்தது. இப்பொழுது சுரேஷுக்கு கொஞ்சம் வெக்கம் குறைந்திருந்தது. எனது இரண்டு தோழையும் பிடித்துக்கொண்டு எனது கழுத்தும் மார்பும் சேருமிடதி நக்கினான். அவன் அப்படி நக்கும்போது எனது இரண்டு முளை காம்பும் சுரேஷின் நெஞ்சில் உரசியது. அப்பொழுது அவன மூச்சை பிடித்தான்.
அடுத்த ஸ்பூன் கொடுக்கும்போது எனது மார்காம்பில் சரியாக விழுந்தது. இப்பொழுது சுரேஷ் கொஞ்சம் தயங்கினான். நான் சுரேஷ் ஏன் தயங்குற. ரூல்படி நீ நக்கரனும் என்றேன்.
அவன் எனது இரண்டு தோழையும் பிடித்துக்கொண்டு எனது வலது மார்காம்பை நக்கினான். ஆனால் அவன் எனது ஜாகேட்டுக்கு மேல் தாவணிக்கு மேல் இரண்டு நிமிடம் நக்கிகொண்டு இருந்தான். நான் மெதுவாக அவன் நக்கிகொண்டு இருக்கும்போது தாவணிஐ உருவினேன். அவன் இப்பொழுது எனது இரண்டு தோழையும் பிடித்துக்கொண்டு எனது முளைஐ நன்றாக நக்கினான். அவன் நக்கும்போது எனது முளை குலுங்கியது. காம்பு இரண்டும் நன்றாக விறைத்து நின்றது. குதி நன்றாக அறரிபெடுதது.
இப்பொழுது சுரேஷுக்கு கொஞ்சம் மூட் வந்திருது. அவனை நான் கதவு திறந்திருக்குதா என்று பார்த்து வர சொன்னேன்.
அவன் பார்த்துவிட்டு வருவத்குள் எனது ஜாகேட்டும் ப்ராஉம் கழட்டிவிட்டு தவனியை மட்டும் என்னது மார்மேல் போட்டுக்கொண்டு இருதேன். கொஞ்சம் தேனையும் கொட்டி வைத்தேன்.
சுரேஷ் திரும்பிவந்து கதவு பூட்டி இருக்கு அக்கா என்றான். சரி சுரேஷ் நீ சரியாக நக்கவில்லை. மீதியையும் நக்கிவிடு என்றேன். இப்பொழுது மெல்லிதான தாவணிக்கு அடியில் என்னது இரண்டு விரதுகொண்டு முயல்குட்டி போல முலைகலயும் பார்த்து அவனது இரண்டு கண்களும் விரித்து பார்த்தான்.
இப்பொழுது சுரேஷ் பக்கத்தி ஒர்காந்து எனது இரண்டு முலைகளையும் ஆசையுடன் நக்கினான். அவனது எச்சில் பட்டு தாவணி நனைந்து இரண்டு காம்புகளும் நண்டேஅக விரித்து கருப்பாக நின்றது. இப்பொழுது அடிக்கடி காம்புகளை லேசாக கடித்தும் பார்த்தான்.
இப்பொழுது அவனுக்கு புரிதுவிட்டது. தாவணியை நகர்த்திவிட்டு எனது இரண்டு முலையையும் நன்றாக சப்பி எடுத்தான். காம்புகள் லேசாக வலித்தது ஆனால் நன்றாக இருந்தது. ஒரு கையால் ஒரு முலயை கசக்கி விட்டு ஒரு முலயை சப்பிகொண்டு இர்ருந்தான்.
எனது கூதியில் நீர் வடிந்தது. நான் அவனை தள்ளிவிட்டு எனது பாவடாயை தூக்கி எனது கூதியில் கொஞ்சம் தேனை ஊதிவிட்டு அவனை பார்த்தேன்.
அவன் நாக்கை நல்ல சப்புகொட்டி கொண்டு எனது இரண்டு முழங்காலையும் பிடித்துக்கொண்டு முகத்தை எனது கூதிக்கு பக்கத்தில் வந்து ஆச்சரியமாக பார்த்தான். இதுதான் அவன் இதுபோன்ற கூதியை முதன்முறையாக பார்க்கிறான் என்று நினைக்கிறேன்.
எனது கூதி கொஞ்சம் பெரிய சைஸ் நல்ல ஆமை குட்டி போல கரு கரு வென்று வளந்த முடிகுள்ள விரிந்த பணியாரம் அவனை பார்த்து சிரித்து கூதி நீரை கதகியது.
ஆள் நடமாட்டமேயில்லை! அது சரி! மண்டை பிளக்கும் சென்னை K.k. நகர் வெய்யிலில் இந்த பார்க்கிற்கு யார் வரப்போகிறார்கள். அவர்களுக்கு என்ன தலையெழுத்தா! கை கடிகாரத்தை பார்த்தேன் … மணி 3.45. பார்க்கின் உள்ளே போகலாமா ..இல்லை வாசலிலேயே நிற்கலாமா என்று முடிவு எடுக்க முடியாமல் நின்று கொண்டிருந்தேன்.
ஜஸ்ட் எ மினிட்.. என்னை பற்றி.. நான் ராகேஷ் குமார். வயது 24. நல்ல உயரம். தலையில் நிறைய முடி.. ஆனால் கொஞ்சம் அறிவு (இது என் அப்பா அடிக்கடி சொல்வது!). உங்கள் பக்கத்து வீட்டில் அடிக்கடி நீங்கள் பார்க்கும் இளைஞர்களை போல இருப்பேன் நான். தொழில் அதிபரான என் அப்பா சஞ்ஜீவ் குமாருக்கு ஒரே வாரிசு! இப்போதுதான் நான் வீட்டை விட்டு ஓடி வந்தேன். வந்து நாலு மணி நேரம்தான் ஆனது…திரும்ப வீட்டுக்கு போக கூடாது என்பது என் இப்போதய தீர்மானம்.
ஏன்…
இந்த அப்பாவிற்கு வேறு வேலையில்லை, நாட்டின் மூலை முடுக்கெல்லாம் ஒரு தொழிற்சாலையை கட்டிவிட்டு அதை மேனேஜ் செய், அதை பார், இதை செய் என்று ஒரே அட்வைஸ்…. நோ என்றால் தண்டசோறு, தீவட்டி தடியன் என்று ஒரே பட்டப்பெயர் வழங்கல்… அதான் வீட்டுக்கே வருவதில்லை என்று வந்து விட்டேன். வந்த பிறகுதான் தெரிகிறது ஒரு நாளைக்கு கூட காலம் ஓட்ட முடியாது என்று… பேசாமல் வீட்டுக்கு போகலாமா என்றால் சுய கௌரவம் தடுக்கிறது…
அப்போது சர்ர்ர்ர்ர் என்று ஒரு கார் வந்து நின்றது…
“ஹாய் சுரேஷ்” என்று கார் கதவை திறந்தபடியே ஒரு குரல்…
நிமிர்ந்து பார்த்த நான் அசந்து விட்டேன். ஒரு அழகு தேவதை முன்னால் நின்றுக்கொண்டு இருந்தது. நல்ல ஆறு அடி உயரம். வயது 19 அல்லது 20 இருக்கும்.ரத்த சிவப்பு சாரி கட்டி இருந்தாள். அவள் நல்ல சிவப்பு. சின்னதாக கொண்டையிட்டு இருந்தாள். தலையின் ஓரத்தில் ஒரு ரோஜா பூ. லேசாக லிப்ஸ்டிக் போட்டிருந்தாள். உதடுகளில் லேசான ப்ளாஸ்டிக் புன்னகை..ஒற்றை செயின், பெரியதான காது வளையம், கறுப்பு லெதர் ஸ்ட்ராப் வாட்ச்.
இந்த சிவப்பு சாரியில் அவள் அழகு மேலும் பிரகாசித்தது. சாரியில் முழுதும் சிறிய , சிறிய பூக்கள். அதே கலரில் ப்ளவுஸ் அணிந்து இருந்தாள். கை வைக்காத பளவுஸ் அவள் மார்பு கலசங்களை அடக்க முயன்று முடியாமல் மேலிருக்கும் பிளவை காட்டியது. அவள் உதடுகள், கன்னங்கள். கழித்து எல்லாம் வர்ணிப்பது என்றால் ஒரே வார்த்தை இளமை, இளமை, இளமை….
new kaamakadhaigal சாவித்திரி தேன் விளையாட்டு விளையாடி இருக்கியா?
யார் இது ஆறு அடி சந்தனகட்டை என்று திணறினேன்.
“என்னடா முழிக்கறே” என்றாள்.
டா போட்டு பேசறாளே.. ஒரு வேளை நம்முடன் ஸ்கூலில் படித்தாளோ? இருக்காதே..கூட படிக்கும் பெண்ணை பார்க்காதவன் இல்லையே நான்..என்று மனம் மாரத்தான் ரேஸில் ஓடியது.
“என்னை விட்டு விட்டு எங்கடா போயிட்டே” என்றது அந்த நைஸ் நைன்டீன்..
அவள் அப்படி கேட்டவுடன் எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது…இது ஏதோ ஆள் மாறாட்ட கேஸ்.. என்றது மனம்.
“வந்து யார் நீங்கள். உங்களை எனக்கு தெரியாதே” என்று இழுத்தேன்..
“அடப்பாவி! தெரியாதா. நான் சுஜிதா கல்லூரியில் இழைந்து, இழைந்து என் கன்னத்தில் பாதி எடுத்து விட்டு அன்று மகாபலிபுரத்தில்…” என்று அநியாயத்துக்கும் வெட்கப்பட்டாள்.
சு..ஜி..தா! என்ன அருமையான பெயர். ஆனால் இவள் யாரென்றே தெரியவில்லை. நானாவது இவளுடன் மகாபலிபுரத்தில் ரூம் போட்டாவது? சரியான செமி! கிராக்கு என்று மனம் திட்டினாலும் அவள் அழகு என்னை கட்டிப்போட்டதென்னவோ உண்மை. ஆஹா..என்ன நைஸ் பெண்! அந்த அழகு முகத்தை பார்த்தவுடன் மனம் இறக்கை கட்டி பறந்தது. மனம் அவளை பல போஸில் கிளிக் செய்தது.
அப்போது என் கையை பிடித்து இழுத்தாள்…
“ம்ம் உள்ளே வா” என்று அருகிலிருந்த காரின் கதவை திறந்தாள்….
யோசித்தேன். நமக்கோ எங்கே போவது என்று தெரியவில்லை! போய்தான் பார்ப்போமே. ஒரு மூன்று நாள் பார்க்கலாம். பிடிக்கவில்லை என்றால் ஓடி வந்து விடலாம்.
மெதுவாக ஏறி காரில் அமர்ந்துக்கொண்டேன்… கார் வேகமாக போரூர் நோக்கி பயணித்தது…
கார் பயணித்து ஒரு வீட்டுக்குள் சென்றது. வீட்டுக்குள் சென்றோம். கதவை ஒரு வயதானவன் திறந்தான்…
அந்த வீடு பெரிய தோட்டத்தின் நடுவே இருந்தது. ஒரு பெரிய ஹால்..வாசலில் மாருதி கார், உள்ளே விசாலமான ரூம்கள், மேலே பெரிய கண்ணாடி சேண்டிலியர்…வீடு ஆடம்பரமாக இருந்தது.
“வாங்க சார்! இன்று நீங்களா” என்றான் சலிப்போடு!
சுஜிதா! நேரடியாக தன் ரூமிற்கு சென்றாள். நான் அந்த ஹாலில் உட்கார்ந்தான். அவனை பார்த்தேன். வயது ஒரு 60 இருக்கலாம். வேலைக்காரன் போலுள்ளது.
“அப்படினா ஏன் ரொம்ப பேர் வருவாங்களா” என்றேன்..
“ஐயோ சார்! நான் அப்படி சொல்லல. இந்த அம்மா ஒரு பையனை காதலிச்சு இருக்கு! அந்த பையன் ஒரு ஆக்ஸிடெண்ட்ல இந்தம்மா பார்க்கும்போதே அடிபட்டு செத்திருக்கான். எப்பவாவது அவன் ஜாடைல இருக்கிறவங்களை அழைச்சிட்டு வருவாங்க! அப்புறமே அந்தம்மாவுக்கு சுய புத்தி வந்து ஒரு ஆயிரம், இரண்டாயிரம் கொடுத்து அனுப்பி விடுவார்கள்” என்றான்.
வயிற்றை பசி கிள்ளியது.. பேசாமல் இன்று இரவு இங்கு காலம் தள்ளிவிட்டு காலையில் ஓடி விடலாமா? மனம் வெகுவாய் யோசித்தது. அடச்சீ ஒரு தொழில் அதிபர் மகன் இதற்கு ஆசைப்படுவதா என்றும் மனம் பேசியது…
நான் கிளம்ப எத்தனித்தேன்.
“ஐயோ சாரே.. இப்ப போயிடாதீங்க! போனால் அழுது ரகளை பண்ணீடுவாங்க சார். காலையில் போயிடுங்க” என்று அவன் கெஞ்சிக்கொண்டு இருக்கும்போது சுஜிதா நைட்டியில் அழகாக வந்தாள்.
வந்தவள் அவனை ஆக்ரோஷமாக பார்த்தாள். அவன் அதை பார்த்துக்கொண்டே கதை திறந்து வெளியே சென்றான்..
“அவன் சரியான கிராக்கு! லவ்வர்ஸ் எவ்வளோ பேசிப்பாங்க! குறுக்கே நிக்கறான் பார்”
அடிப்பாவி. அவன் கிராக்கா! நீ கிராக்கா! என்றது மனம்.
“சரி வா உள்ளே போகலாம்” என்றாள். நான் அவள் வாலை பிடித்துக்கொண்டு உள்ளே போனேன்….
“நீ எனக்கு ஒரு வருடம் கழித்து கிடைத்துள்ளாய்! வா செலிபரேட் பண்ணலாம்” என்று அருகிலிருக்கும் நாற்காலியை காண்பித்தாள். முன்னால் ஏகப்பட்ட சாப்பாடு ஐட்டம், தண்ணி ஐட்டம் இருந்தது. அப்பாவின் பாட்டிலை ரகசியமாக எடுத்து அடித்ததுதான்… இன்று ஒரு கை பார்க்கலாம் என என் கை நீண்டது…
குனிந்தாள். வாட் 69 பாட்டிலை எடுத்தாள். கண்ணாடி கோப்பையை உயர்த்தி அதில் ப்ளக் என்று அந்த திரவத்தை ஊற்றினாள்.
அவள் குனிந்தபோது அவளுடைய நைட்டி விலகியது. அவள் முலை பிளவு இப்போது அப்பட்டமாக தெரிந்தது. யார் அந்த புன்ணியவானோ சுரேஷ். அவன் பெயரை சொல்லிக்கொண்டு நான் இன்று அனுபவிக்கிறேன் என்று மனம் சந்தோஷத்தால் விசிலடித்தது.
“லார்ஜா, ஸ்மாலா சுரேஷ்’ என்றாள்.
‘லார்ஜ்,, லார்ஜ்’ என்றேன்.
“அப்போ இன்னும் அதே மொடா குடியன்தானா நீ” என்று பளீர் என்று சிரித்தாள். எவ்வளவு அழகாக இருக்கிறாள் இவள். இன்று எப்படியாவது இவளை அடைய வேண்டும் என்று மனம் எண்ணியது….
சுஜிதா இன்னும் பளக், ப்ளக் என்று அந்த விஸ்கியை ஊற்றிக்கொண்டு இருந்தாள். அந்த அறையின் மங்கலான வெளிச்சத்தில் அவள் கழுத்து பகுதி தெரிந்தது. வழ , வழ சருமம். ஜாக்கெட் நன்றாக, அகலமாக வெட்டப்பட்டு இருந்ததால் அவள் கழுத்து பகுதி நன்றாக தெரிந்தது. அவள் கழுத்து நன்றாக வியர்த்திருந்தது.
“என்னை விட்டுட்டு எங்கடா போயிட்டே!” என்றாள் அவள்.
நான் சுரேஷ் என்று நினைத்துக்கொண்டு பேசிக்கொண்டு இருக்கிறாள். ” ஸாரிடா கண்ணா! நான் உன்னை விட்டு போயிட்டாலும் உன்னை மறக்கவேயில்லை! இன்னமும் உன்னை காதலித்துக்கொண்டுதான் இருக்கிறேன்”.
ஆனால் அப்படி சொல்லும்போது போலியாக சொல்ல தோணவில்லை. உண்மையிலே அவளை காதலிப்பது போன்றே தோன்றியது.
“அப்படியா! இன்னும் என்னை காதலிக்கிறயா” என்றாள் மெலிதான் குரலில்…
“ஆமாம் , உண்மையிலேயே” என்று அருகிலிருந்த கண்ணாடி கோப்பையை எடுத்து கபக் என்று ஒரே முழுங்கில் குடித்ததபோது கிர் என்று போதை ஏறியது.
“ஆமாம் உண்மையிலேயே” என்று குனிந்து அவளை குனிந்து முத்தமிட்டேன்.
என் உதடுகள் அவள் கன்னத்தில் உரசியபோது காமத்தீ லேசாக பற்றிக்கொண்டது. அவள் என்னை இறுக்கமாக பிடித்துக்கொண்டாள். அவளை இறுக்கமாக அணைத்தேன். அவளும் இறுக்கமாக என்னை அணைத்துக்கொண்டே என் உதட்டை கவ்விக்கொண்டாள். “சுரேஷ்ஷ்ஷ்ஷ் ” என்று அவள் பிடி மேலும் இறுக்கியது. “இன்று எனக்கு நீ முழுதும் வேண்டும் என்றாள். நான் அவளை அணைத்து அவள் உதட்டில் பச் என்று அழுத்தமாக முத்தமிட்டேன்.
அவளை இறுக்கமாக அணைத்தபோது என் சுன்ணி லேசாக பேண்டில் எழுந்ததை பார்த்துவிட்டாள். “இன்னும் என்ன மறக்கல இல்ல” என்று என் சுன்ணியையே உற்று பார்த்தாள். Part 2 tomorrow
