சங்கருக்கும் அன்று காலைதான் திருமணமானது. அகிலா நல்ல அழகான படித்த பெண். சங்கருக்கும் நல்ல வேலையும் சம்பளமும் இருந்தது. திருமண நேரம் நெருங்க நெருங்க இருவருக்கும் மனம் படக் படக் என்று அடித்துக் கொண்டது. அவன்
கையைப் பிடித்தவுடன் அகிலாவின் பூமேனியில் ஷாக் அடித்தது போல உணர்வு எழுந்தது. சங்கருக்கோ அவளது கையைப் பிடித்தவுடன் ஜிவ்வென்று உடல் சூடானது போல் இருந்தது. அவனுக்கு எப்படி இரவு வரை பொறுத்திருக்கப் போகிறோம் என்று கேள்விக்குறி மனதில் எழுந்து அவனை தொல்லை செய்தது.மெதுவாக அகிலாவின் கையைப் பிடித்து அழுத்தி அவள்
காதில் “என்னால் பொறுக்க முடியாது” என்று கிசு கிசுத்தான். அவள் முகம் நாணத்தால் செக்கச் செவேலென்று சிவக்க தலை குனிந்தாள். அவளுக்கும் ஒரு சிறிய மின்சாரம் பாய்ந்தது. குறு குறுப்புடன் சங்கரை Oரவிழிகளால் பார்த்து ஒய்யாரப் பார்வையுடன் “ஆக்கப் பொறுத்தவருக்கு ஆறப்பொறுக்கக்கூடாதா” என்று காதில் மெல்ல Oதினாள். அவளது உள்ளங்கையில் அவன் விரல்களால் யாருக்கும் தெரியாதபடி கோலம் இட்டபொழுது அவள் மனதும் அலை பாய்ந்தது. திருமண நேரம் நெருங்க நெருங்க இருவருக்கும் மனம் படக் படக் என்று அடித்துக்கொண்டது. அவன் கையைப் பிடித்தவுடன் அகிலாவின் பூமேனியில் ஷாக் அடித்தது போல உணர்வு எழுந்தது. சங்கருக்கோ அவளது கையைப் பிடித்தவுடன் ஜாவ்வென்று உடல் சூடானது போல் இருந்தது. அவனுக்கு எப்படி இரவு வரை பொறுத்திருக்கப் போகிறோம் என்று கேள்விக்குறி மனதில் எழுந்து அவனை தொல்லை செய்தது.மெதுவாக அகிலாவின் கையைப்
பிடித்து அழுத்தி அவள் காதில் “என்னால் பொறுக்க முடியாது” என்று கிசுகிசுத்தான். அவள் முகம் நாணத்தால் செக்கச் செவேலென்று சிவக்க தலை குனிந்தாள். அவளுக்கும் ஒரு சிறிய மின்சாரம் பாய்ந்தது. குறு குறுப்புடன் சங்கரை Oரவிழிகளால் பார்த்து ஒய்யாரப் பார்வையுடன் “ஆக்கப் பொறுத்தவருக்கு ஆறப் பொறுக்கக்கூடாதா” என்று காதில் மெல்ல Oதினாள். அவளது உள்ளங்கையில் அவன் விரல்களால் யாருக்கும் தெரியாத படி கோலம் இட்டபொழுது அவள் மனதும் அலை பாய்ந்தது.
எப்படியோ அவர்கள் இருவரும் திருமணச் சடங்குகளையும் அதன் பிறகு நடந்த வைபவங்களையும் பொறுத்துக்கொண்டு “எப்பொழுது இரவு வரும், முதலிரவை விமரிசையாகக் கொண்டாடலாம்” என்று தவித்துக் கொண்டிருந்தனர். கடைசியில் ஒரு வழியாக எல்ல
வைபவங்களும் முடிந்து, புது மணத்தம்பதிகளை முதலிரவுக்கு அனுப்பும் நேரம் வந்தது. சங்கர் சமயோகிதமாக வீட்டில் முதலிரவு வைத்தால் ரொம்ப தொந்தரவாக இருக்கும் என்று நினைத்ததால் ஹோட்டலில் ஏ.சி. அறைக்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தான். இரவு பத்து மணிக்குக்கு அவர்களை ஒரு காரில் ஹோட்டலுக்கு அனுப்பி வைத்தார்கள், காரில் ஏறின பிறகு அன்று முழுவதும் Oட்டமும் சாட்டமுமாக இருந்ததில் யாசமாகவும், நன்றாக கல்யாணச் சாப்பாடு சாப்பிட்டதில் அசதியாக இருந்தபோதிலும், கார் செல்லத் தொடங்கியவுடன் ஜில் என்ற தென்றல் காற்று மேனியில் பட்டவுடன் இருவருக்கும் திரும்பவும் புத்துணர்வு வரத் தொடங்கியது. கார் மெல்லிசையுடன் வேகமாக ஹோட்டலை நோக்கி விரைந்து சென்று கொண்டிருந்தது. சங்கர் மெதுவாக அகிலாவின் இடையை அணைத்தான். அவள் மேனி சிலிர்த்து “இன்னும் கொஞ்ச நேரம் தானே, பொறுத்துக் கொள்ளுங்களேன்” என்று அவன் காதில்
கொஞ்சலாகக் கிசுகிசுத்தாள். அவனோ விஷமத்தோடு அவன் கைகளை அங்கும் இங்கும் மெதுவாககப்படர விட்டு, “எனக்குச்சொந்தமான இடங்கள் தானே, கொஞ்சம் சென்று வருவதில் என்ன தப்பு?” என்று என்று சிறிது தாராளமாகவே அவளை அணைத்தான். அவளது மேனி சூடு பிடித்தாலும், அவளுக்கு வெட்கம் பிடுங்கித்தின்றது.
திடீரென்று ஹோட்டல் வந்து விட்டதால் சங்கர் தன் கைகளை எடுத்து விட்டு, “இனி ரூமில் சென்று தொடரலாம்” என்று சொல்லி விட்டு காரில் இருந்து அவளையும் கூட்டி இறங்கி இருவரும் தங்களது குளு குளு அறையை நோக்கிச்சென்றனர். குடும்பத்தினர் முன்கூட்டியே ஏற்பாடு செய்திருந்தபடியால், பாலும் பழமும் ஊதுபத்தியும் தயாராக இருந்தன. அறையைச் சென்று அடைந்தவுவன், அறையின் தாழ்ப்பாளைப் போட்டவுடன், அகிலாவை மேலிருந்து கீழ் வரை அணு அணுவாக ரசித்துப் பார்த்தான். பச்சை வண்ண
பட்டுப்புடவையந்து நின்ற அந்த தங்கப் பதுமையும் கால்களால் தரையில் கோலம் போட்டவாறு நின்று கொண்டிருந்தாள். Oரக் கண்களால் தனது கணவனின் கழுகுப் பார்வை தன்னை விழுங்கி விடுவது போல் துளைத்துப் பார்ப்பதைக் கண்டதால் அச்சமும் நாணமும் அவளுக்கு இன்னும் அதிகமாயிற்று. நெஞ்சு வேகமாக அடிக்கத் தொடங்கியது. மூச்சு மேலும் கீழும் வாங்க அவளது
திரண்டு பருத்த மாங்கனிகள் போன்றிருந்த முன்னழகுகள் ஏறி இறங்குவதை சங்கர் போதையோடு பார்த்துக் கொண்டே அருகில் அடியெடுத்து வரத்தொடங்கினான். மான் விழியாள் மருட்சியுடன் அவனை நோக்கினாள். சையின் வேகத்தில் அருகில் வந்த
அவன் அவள் தோள்களை மெல்லப் பற்றினான். ஏ.சி. அறையின் குளுமையிலும் அகிலாவுக்கு அச்சத்தில் `குப்’ என்று வேர்த்தது. சங்கருக்கு அவளின் அச்சம் புரிந்ததால் மெதுவாக அவள் தோளை ஒரு கையால் அணைத்தவாறே, மறு கையால் அவளது நெற்றியையும் கன்னங்களையும் துடைத்து விட்டான். பூமேனியில் அந்த ஆண்மகனின் கைபட்டவுடன் அந்த மங்கைக்கு மெய்
சிலிர்த்தது. அவன் தோள்களின் மீது சாய்ந்தாள். சங்கருக்கு தன்மீது துவண்டு சாய்ந்த அந்த மெல்லிடையாளின் பட்டுப் போன்ற
மென்மையும் அவளது கூந்தலில் இருந்து அந்த மல்லிகை மணமும் சேர்ந்து போதையூட்டின. அவளது கன்னங்களின் கோலமிட்டபோது அவளது கண்கள் பட்டாம்பூச்சி போல படபடத்தன. அவனது விரல்களோ தவழ்ந்து தவழ்ந்து வந்து அவளது தேனிதழ்களை
வருடத்தொடங்கியபொழுது அவை துடித்தன. வருடியவனோ அதைவிட அந்த வெண்ணை போன்ற மென்மையில் மயங்கினான். இரு கைகளாலும் அவளது கன்னங்களை ஏந்தியவாறே “அகி! இங்கு என்னைப் பாரேன்” என்று முகத்தை உயர்த்தினான். அச்சமும் நாணமும் சூழ அகிலா கீழே நோக்க சையும் கணவனின் கட்டளையும் மேலே நோக்கச்சொல்ல, பூங்கொடியாள் பட படக்கும் மான்விழிகளை மெல்ல உயர்த்தி தன் தலைவனை நோக்கினாள். கண்களும் கண்களும் கலந்து உறவாட அங்கு பேச்சுக்கு இடமில்லை. அவனது முகம் வெகு அருகில் வர அவனது மூச்சின் உஷ்ணம் அவள் கன்னத்தில் தாக்க மீண்டும் கண்கள் தரையை நாடிசென்றன.
அவள் சற்றும் எதிர்பார்க்காமல் அவனது உதடுகள் அவளது கன்னத்தில் `இச்’ என முத்தம் பதித்தன. இந்தத் தாக்குதலால் அவள் நிலை குலைந்து போனாள். முதல் முத்தம் இனிப்பாகவே இருந்தாலும் அவனது ஆசையின் வேகம் அவளை மிரட்சியடையச் செய்தது. கோவைப் பழம்போல கன்னம் சிவக்க பூங்கொடியாள் தன் மேனியை அவன் மீது துவள அவன் அடுத்த கன்னத்தையும் பதம் பார்க்க, அவளது மேனியில் சூடு பரவத் தொடங்கியது. அவளது மென்மையும் பூமேனியின் இளம் சூடும் ஏற்கனவே விழித்துக் கொண்டிருந்த அவனது ஆண்மையை இன்னும் தீண்டி விட்டன. சங்கர் தனதுபொறுமை மொத்தமாக இழந்து, அகிலாவை இறுக்கிக் கட்டிப் பிடித்தான்.
அகிலாவின் மெதுவான பஞ்சுமெத்தை போன்ற மேனியும் அவனது சைக்கேற்ப அவனது உடலுடன் ஒட்டி உறவாடியது. அகிலா மெதுவாக அவளது தேன் குரலில் “அத்தான், நமது முதலிரவு முறைப்படி நடக்க வேண்டாமா? பாலும் பழமும் அருந்தியல்லவா நமது முதலிரவைத் துவங்க வேண்டும் எனது என் தாயார் சொல்லியுள்ளார்கள்?” என்று கூறினாள். சங்கர் புன்முறுவலுடன் அவளை நோக்கி “அப்படியா? வேறு என்ன என்னவெல்லாம் சொல்லித் தந்தார்கள்?” என்று அவளை மெல்ல கட்டிலை நோக்கி அணைத்துச் சென்றவாறே வினவினான். “கணவனின் விருப்பப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டும் என்று கூறினார்கள்” என்று சொன்னாள்
அந்த தேன்மொழியாள்.
“எனது விருப்பம் என்ன வென்று சொல்லட்டுமா? அது போல நடந்து கொள்வாயா” என்று வினவினான் சங்கர். நாணத்துடன் Oரக் கண்களால் அவன் முகத்தை ஏறிட்டாள் அகிலா. “சரி நான் ஒவ்வொன்றாகச் சொல்கிறேன். அதுவரை நாம் நமது முதலிரவை முறைப்படியே துவங்குவோம்” என்று அவளை அணைத்தபடி கட்டிலில் அருகில் சென்றபடி “போய் பாலை எடுத்து வா, என் கண்ணே!” என்று அன்புக் கட்டளையிட்டான். அவள் மெதுவாக தள்ளாடித் தள்ளாடிச் சென்று பாலை எடுத்து வர விழைந்தாள். மேசையை நோக்கிச் சென்ற அந்தக் கொடியிடையளின் இடையழகும் பின்னழகும் அவனைக் கிறங்க வைத்தது. உருண்டு திரண்ட
பின்னழகுகளை வருடி அணு அணுவாக ரசிக்க வேண்டும் அன்ற சை அவனை ட்கொண்டது. அவளது தளர்ந்த நடையில் சென்று பாலை எடுத்து வருவதற்குள் சங்கர் ஒரு நிமிடத்தில் தனது துணிகளை மாற்றி லுங்கியை அணிந்துகொண்டான்.
தொடர்ந்து படிக்க இங்கே க்ளிக் செய்யவும்
